Nakailang post na ata ako ng about BUHAY OFW. Isang forwarded at isang sariling gawa ko. I read Joyo’s blog and gave me an idea na gumawa ulit. Pero this time, on a lighter side. You know? (manny pacquiao?? Hehe)
Ilang blogs na ba nadaanan ko at ilang milyong tao (ows) na ang nagsabi ng mga ganitong linya:
HINDI MADALI ANG BUHAY SA ABROAD.
HINDI PINUPULOT ANG PERA DITO (ABROAD).
KINAKAILANGAN KO MAGKUDKUD NG KUBETA AT MAGHUGAS NG PWET NG IBANG TAO PARA KUMITA NG DOLYAR NA IPAPADALA SA INYO.
ILANG GABI O PASKO ANG PINAGTITIISAN KO DITO, KAPALIT NG MASAYANG PASKO NYO.
MALUNGKOT SA ABROAD, KUNG DI LANG SA KINIKITA, UUWI NA KO.
At syempre napakarami pang iba. Lahat naman yan totoo. Lahat yan talagang darating ang point na gugustuhin mong isulat sa noo ng pamilya o kamag-anak mong walang ginawa kung hindi manghingi ng sustento sayo.
Dito sa Dubai, maraming professionals back home pero pinili mag-work sa sales para lang kumita kahit papano. Dahil kung isusugal nilang maghanap ng trabahong naaangkop sa “diploma” nila, aabutin sila ng dekada at susugal ng milyon bago makapwesto ng maayos-ayos dito. Sa abroad, swerte ang mga taong pagdating palang maganda na ang pwesto, pero dito...karamihan dumaan sa silong ng hagdan bago naka-step 1 at bago pa unti-unting makagapang paakyat sa gustong puntahan. May mga napariwara na nga....nakalimot sa kung anong dahilan kung bakit ba sila andito sa abroad.
May mga taong umiyak muna ng ilang galong luha dahil sa pagkukudkud ng kubeta bago pa tumaas ang pwesto at mabigyan ng sariling computer (pang Facebook nya! Hehe). Pero nakakatuwa para sakin na makita o malaman na yunn ilang kakilala kong adik tambay sa bayan namin ay andito na rin sa Dubai at nagtatrabaho ng mahusay. Pero yung iba, bumyahe ng milya-milya, gumastos ng ilang libo..yun pala tatambay lang din dito..tskk.tskk.!
Pero eto na ang tanong..sa tingin nyo ba, kung sasabihin natin ang mga katagang yan sa pamilya, kamag-anak, boyfriend/girlfriend o kahit na kanino pang poncio pilato na nasa pinas, maniniwala sila kung ang makikita nilang mga litrato ay ganito:
(PAALALA: WALA AKONG PAHINTULOT SA PAGKUHA NG PICTURES NYO. PERO MAGDEMANDA NA KAYO SA BALIDIYA...WAKOKER! HAHAHAHA...)
[gallery columns="5"]
At sa pagtuloy na paglaki ng belt bag, body bag at pati na rin back pack natin dito, maniniwala ba talaga silang naghihirap tayo?? Sa pagkalaki-laking SMILE na nakabalandra sa pictures mo sa mga mall trips, picnics (lalo na sa beach?!) or sa mga simpleng get together..sa tingin mo talaga maniniwala silang nalulungkot tayo?? Hehe. Seriously, sa dalas ng hagalpakan natin sa pictures, mga eksenang japan-japan....maiisip ba nilang YOU ARE ONE SAD OFW??? Hindi rin siguro!!!! Malamang titignan nila ang mga suot natin at magrerequest na baka pwede sila rin may ganun! Haahahahah. Di nila alam halos makipagpatayan ka para lang makabili ng havaianas mo! LOLS. Di nila alam na parusang magintay ng 2 yrs para lang malibre ang ticket mo pauwi at makapagbakasyon tapos biglang sasabihin lang sayo..SORRY FULLY BOOKED! Nampotah!
Pero wala silang papaniwalaan kundi kung ano nakikita nila. Di nila talaga papaniwalaan na pagkatapos magclick ang camera na yan at nagpaalaman na tayo sa isa’t isa, kanya kanyang buhay ofw na naman tayo. Matapos ang flash ng camera at mga 30minutes na tawanan, bumabalik tayo sa sad face kasi bumabalik na ang problema! Kung alam lang nila..heheh
Eto pa, sino naman talaga maniniwala na nahihirapan ka sa buhay at work mo dito....ehhh madalas updated ang Twitter, Plurk, Facebook at Friendster mo. Ang mga quizzes lahat na lang pinatulan mo. Ang mga games Farm Town, Farm Ville, Sorority Life, Cafe World, Pet Society at kung ano ano pa, ay meron ka! So sa tingin mo ba talaga maiisip nilang subsob ka sa trabaho para kumita ng pera pangpadala sa kanila?? Hahahahaha...di nila alam na kahit masakit sikmurain ang amoy at ugali ng mga tao sa paligid mo..nageenjoy ka na lang sa Facebook para mawala ang pagkabwisit mo.
Hayyyyy...Parang eksena lang talaga yan sa buhay ko. Kahit ilang daan beses ko sabihin na WALA AKONG PERA. NAGHIHIRAP AKO. PAUTANGIN NYO NAMAN AKO. Iisa lang ang sinasagot ng mga hinayupak pero loving barkada ko...TOL, WALA SA ITSURA MO. Fuck that! Nyahahahahh
Kahit sa mga kapatid ko..feeling ko pag nageemote ako..di sila naniniwala. Di ko alam kung alam nilang sinungaling ako o talagang ayaw lang nilang paniwalaan ang mga sinasabi ko. Hahahaha..
Mahaba na naman entry ko. Ang daldal ko talaga!! AYENG DALDAL! Hahahah...
Eto na lang parting words ko: HINDI NYO BA ALAM NA MAS MADALAS KAMING MAGKAKACHAT LANG KAHIT NA PARE-PAREHO KAMING NASA DUBAI??? NA SA BUDDY POKE LANG TALAGA KAMI NAKAKAPAG-BONDING AT HINDI SA TUNAY NA BUHAY? INIINTAY KO NA NGA LANG NA MAKAHARAP SILA AT KULAY YELLOW NA PARANG YAHOO SMILEYS NA...NYAHAHAHA...WELL, AS FOR THE SIZE, NA-ATTAIN NA NAMIN UN..LAHAT KAMI BILUGAN NA! HAHAHAHAHAH
Mashado akong nabibigatan sa dibdib ko mga balita nitong nakaraang araw...to lighten up a little bit eto na lang may kwento akong walang kwenta...
Everyday 6:30am kami umaalis ng Sharjah. Dumarating kami ng Dubai around 7am lang. Since 8am pa ang pasok ko at ang may hawak ng susi ay dumarating ng around 7:30 or 7:45, tumatambay muna ako sa banyo..at lately, naisipan kong idaan sa tulog ang paghihintay ng oras..hahaha!!! Ginagawa kong tulugan ang isa sa mga cubicle. In fairness naman sa banyo ng bldg namin, malinis sya at may spray na nagpapabango every 15mins. Yeah, sa dalas ng tambay ko dun naorasan ko na sya. Pag nga nagwisik yun..as in....WWWWWWWWIIIIISHHHHIIIIKKKK! rinig ‘gang labas at lumayo ka sa kanya kasi maliligo ka ng pabangong pangbanyo pag nagkataon hehe. At pag naka 3 wisik na sya ibig sabihin it is time for me to go na. Bukas na ang office nun for sure! Ganda ng indicator ko noh?
Eto ka na. Kaninang umaga as usual 7am ako dumating. I checked our office, sarado pa! So punta ako sa ‘tulugan’ ko..lols. Ayoko sana matulog but then ala ako gagawin kung hindi tutunganga for the next 30-45 minutes..So, OK pumwesto ako at buti na lang talentada talaga ko pagdating sa pagtulog. Nakaidlip naman ako. Pero nagigising ako whenever nagwiwisik ang mahiwagang spray sa banyo. Nung nakaka-dalawang spray na, I knew na malapit na ang oras para sa pagpasok ko.
Sos, eto na. Pangatlong wisik na pero parang napasarap naman ang tambay ko sa banyo. Hindi agad ako nag-ayos. Hanggang marinig ko ang pang-apat na pagwisik..huwaaaaaaaaaa...mag-8am na! Hahahaha...namfota talaga ko! Akalain nyo, ang aga ko na nga dumating sa office tapos male-late pa ko ng time in? Nyahahahah..natawa talaga ko sa pangyayaring to, oo!
MORAL LESSON: WAG UGALIIN ANG PAGTULOG SA BANYO, IKAKA-TERMINATE MO ITO!
whew!! just got home...
mahirap talaga mag-assume ng pangyayari sa buhay ng isang tao...
ganito umikot ang pwet mundo ko ngayong araw na toh..konting ingat sa pagbabasa baka pati ikaw mahilo...
simula ng araw ko...ganito ang eksena sa buhay ko....ang mundo ko.....
SUPER AYOS
1st Task: Check Yahoo Mail: hmmm..check..check.....problemang puso ni sisteret...facebook updates...
2nd Task: Check Facebook: wow dami requests...check requests..SORORITY check..amf nabugbog na naman ako..pero OK lang $2000+ lang pinakamalaking naumit sakin...lucky bitch! lols...SOCIALIZE...Carribean Cruise...deym! 7 out of 10...Southsea...again, 7 out of 10! pakshet, kelangan ko na ata magpalit ng mata ah....nagsawa sa Sorority..approve requests ulit...PAGE ERROR..ayun hudyat na..tigilan ko na daw FB..hahaha..pero bago ko sya lisanin ng tuluyan namigay muna ako ng mga PAYO NI BERTONG BADTRIP..namfotang Berto pinapaligo ako!!! pero kewl naaliw mga friendliness ko..lols...hep, hep bago pa ulit lumayas...tried GIVE A HUG application muna..gave Cathy a brewed coffee..i knew she'd like that..hihihi
3rd Task: Check Outlook mail: lols, last talaga ang office mail noh? wala naman kasi ako email dun lagi hahahahah
hanggang sa mapunta ang mundo ko sa.....
MEDYO MAAYOS NA LANG
Eto na dumarating na ang trabaho..QS nagpaprepare ng letters...incoming faxes coming through...stamp..stamp..stamp...photocopy...distribute...logged! Report to CV...binigay ko yun mga for signatures nya and at the same time nagpaalam na OFF ako for tomorrow for my son's baptismal..said YES pero magpaalam daw sa director na si ND...i said OK..but before he let me go..he told me na kinausap sya ng HR about my visa kasi nagpamedical ako kahapon...explained my situation and what i have done so far..and proposed that i process my husband visa and then just apply work permit for me...works fine with him..so iniwan ko na sya sa mga papel na tinambak ko sa kanya..lols
then eto na....
PAWALA NA SA AYOS
kinausap ko si HR kung nagtanong sya kay CV about my medical yesterday...sinagot nya lang ako ng SUPER DAMING ILING AT KUNOT NG NOO..which annoyed me, really! so inexplain ko side ko and ilang batuhan ng katwiran..then i left..i think i have explained my side and proven my point...ayun lang si HR hindi ata marunong umintindi ng point ng iba gusto nya point nya lang...poineta!!! bweheheh
may pinatype si BD na sulat....ang haaaabbaaaaa...pero natapos ko na naman..when i was about to print it....BROWN OUT!! waaaaaaaaaaaaaa....di ko nasave yun huling pagbabago sa sulat!!! F-ing brown out!!!!
bumalik si power..naprint si sulat!! pero umalis na si BD bukas na lang daw...lechugas!
MALAPIT NG MAHULOG SA PAGKAKAAYOS
tambak na letters..incoming faxes.....5pm na..5:30pm dapat uwian na...tumawag si boss sa phone ko....sabi "HANG ON FOR A MINUTE, I NEED TO REPLY TO THIS LETTER. ONCE DONE, SCAN IT AND EMAIL IT TO THEM"...okey, A MINUTE LANG DAW...umabot na 5:30 ala pa si letter..ok lang 6:30 darating ang sundo ko..eto na...nagkakagulo na talaga mundo ko....
6:00 - inabot si draft letter sakin
6:10 - done! at binigay sa boss for final approval & printing
6:15 - binabasa pa rin ni boss yun draft..naisip dagdagan..hindi kumbinsido sa gawa nya
6:20 - iniintay ko pa rin matapos ang pagbabasa nya...pinahanap si letter na gawa ni BD...right away na naiabot sa kanya...basa ulit ng sulat...
ISANG KALABIT NA LANG TULUYAN NG WALA SA AYOS
6:30 - miskol na si habibi....akshuli tinext ko na sya ng 5pm pa lang na malelate ako so he better call me a little bit early..which he did naman kaso lang dumating na sya..di pa tapos basahin si letter....huhuhuhuu...ayun muntik pa kami mag away sa text kasi akala nya i stayed late pa sa office kaya nautusan pa ko hindi nya naalalang tinext ko sya ng maaga na late nga ako makakababa kasi busy..anyways, whatever!! pinauuna ko na sila ng uwi. but he insisted na maghihintay sila..nahihiya naman ako sa mga kasabay ko so pinilit kong umuwi na sila..pinipilit pa rin ng asawa ko na maghihintay sila...STRESS!!! ang ending nauna na rin sila kasi talagang matatagalan ako sa ginagawa ko.
6:40 - finally! OK na daw si letter..gusto ko habulin yun asawa ko na intayin na ko kaso nakaalis na sila hahaha..babalikan na lang daw ako..i said no kasi kawawa naman 1 hour byahe din pabalik because of traffic..kaso desidido atang sunduin ako dahil ang sabi ko sasabay na ko sa officemate kong pinoy...paranoid? lols
6:45 - natapos si letter...approved..signed...
GUHO NA ANG MUNDO KO NG TULUYAN
6:50 - scanning the letter...SCAN....PREVIEW...ACCEPT...SYSTEM ERROR! what the??! either restart the program daw or ang PC..ayoko irestart ang PC kasi hiniram ko lang yun PC ng officemate ko na may scanner and di ko alam ang PW ng computer nya! e 5:30 pa lang umuwi na si loko. restart the program na lang...SCAN....PREVIEW...ACCEPT...SYSTEM ERROR!....ulit nga...SCAN....PREVIEW....ACCEPT...SYSTEM ERROR!....shiyet! isa pa..SCAN....PREVIEW...ACCEPT...SYSTEM ERROR!...waaaa..am freaking out na!!!!! tumawag na ko ng saklolo...tinry na ng officemate ko..ayaw din!! since alam ni officemate ang PW i suggested na irestart ang PC...so RESTART...LOG IN...PASSWORD INCORRECT....namfotah! stress na with a capital F huh! LOG IN...PASSWORD INCORRECT....again, again....LOG IN...PASSWORD INCORRECT....lecheng pagkakataon oo! tumawag kami ng isa pang help...LOG IN...LOGGING IN..wuhooo..nadale si PW..kala namin nagbago na ng PW yun mayari...eto na toh...
7:15 - yes, 7:15 na! SCAN....PREVIEW...ACCEPT...SYSTEM ERROR!!! shiyet na super lagkit! what's happening??!!!! then came the IT guy...buti na lang nasa office pa...he scanned the letter through Adobe na lang..potah..pwede pala from that program e...SCAN..PREVIEW..ACCEPT...DONE...pag tingin ko sa document ang page 2 naging page 1 at ang page 1 nasa page 2...waaaaaaaaaaaa...DO IT AGAIN!!!!.....gusto nya na umuwi pero sige inulit namin...SCAN...PREVIEW..ACCEPT..DONE..SAVED! wuhooo..eto naaaaaaaa
7:20 - emailing the document to my email kasi kelangan from my email sya manggaling!
7:25 - deym! makupad pa naman ang server....buti na lang nareciv ko rin agad ang email...now...SENDING...tapos..tapos..biglang FROZEN ang potaenang screen!!! napapamura na talaga ko ng bonggang-bongga..nagshutdown ang PC ko...this is not happeningggggggggggg...RESTART THE PC...RESTART THE OUTLOOK..SENT!!!! tapos pagchek ko sa sent item..nakasent na pala sya kanina!!! huwaaaaa....naganap din pala nung 1st attempt!!!
7:30 - my boss saw me...WHY YOU ARE STILL HERE??...errrr, tumatambay? hahaha....i explained what happened and he just smiled...wow!!
7:40 - done..uwian na..eto na toh talaga..walang pigilan!!!
7:52 - dumating na ulit ang masungit pero sweet kong asawa
9:00 - nasa bahay na kami..finally!! saw Gelo looking at the door..and smiled when he saw us...biglang napawi ang pagguho ng mundo ko kani-kanina lang..hehehe
hay talaga...now, i can sya WHAT A DAY!!!! anyway, rest ko bukas kasi aasikasuhin ko lang ang aking bulilit and thank you kay Bunayners na pumayag magluto ng lumpia and kay Rubio na bonggang magdadala ng leche plan...bwehehe..halabshu friendlies...mwah!!!
Nytie nyt pipol! Gagawa na lang ako ng bata tonight para mawala ang stress..lols...
PS: Shiyet ulit...naalala ko..wala akong bagong damit para sa binyag ng anak ko!! Hmmm...kung si Katt maglalaba ng bagong damit pwes ako paplantsahin ko na lang yun gusto kong isuot na damit...BAGONG PLANTSANG DAMIT...o di ba parang bago na rin? nyahahaha
in your lifetime..minsan ka lang makakatagpo ng isang taong pwede mong ituring na STRESS/PAIN RELIEVER at SHOCK ABSORBER...i am glad that at an early age natagpuan ko sya.
she's the type of person who would say HAHAHAHAH as in ROFL sa corny jokes mo. yung kayang sundan ang bawat sentence mo..yun ngiti mo lang, alam nya na ibig mong sabihin. titingin ka pa lang gets nya na yun reaction mo. yung kahit daig pa Da Vinci Code sa sobrang gulo ng sinasabi mo, kaya nyang unawain, isang sulyap lang sayo. she's the kind of person who would be willing to listen (or read) your sentiments kahit na may sarili syang sintemyento. yun bang tipong pagkausap mo sya at kahit O at Y o Y lang ang sagot nya mapapagaan ka nya ng bonggang-bongga. hindi sya fabulosa, hindi sya maarte, super-simple nyang tao na hindi mo nga mapapansin ang existence nya. but you will love her simplicity..kasi sya yun eh..ISANG SIMPLENG KAIBIGAN!
one thing i love about this girl....SHE LOVES HER FAMILY MORE THAN ANYONE OR ANYTHING ELSE..she'd do some crazy stunts na hindi mo maiimagine na kaya nya just to make her family happy. she don't pretend. she don't assume. if hindi nya kaya ang isang bagay or hindi nya alam, SHE WILL ASK. hindi sya mahihiyang sabihin na hindi nya kaya pero mas lalong hindi sya mahihiyang magtanong kung pano nya ba kakayanin ang isang problema. i don't know but from the time i met her, i just love her. i love her family too..so magulo! hehe
she's willing to go beyond her limits..and if dumating ang point na medyo hindi nya pala kaya...she's not too scared to ask for help. another thing i love about her. hindi nagmamaganda..for her maganda na sya bwehehehe....
how long have we been friends na ba? 17 years?? wow tol!! halabshu na talaga! nakakatuwang isipin na sa twing maalala kong dumadalaw ako sa inyo at ihahatid mo na ko sa sakayan..alam na ng nanay mong hanggang Manila mabibitbit kita! bwahahaha....kidnapper/snatcher mo nga daw ako....tipong pag ako kasama mo...see u in summer na!
kaya pag nag asawa ka na..i am going to miss you a lot..lalo na pag lamang-dagat ang mapapangasawa mo..hahaha..isa syang shellfish, ate! SHELLFISH! hak hak hak hak!!!! hindi ka naman sirena kaya di ka nya dapat ikulong sa dagat huh! lols...
anyway, sino nga ba tinutukoy ko? syempre walang iba kung hindi si CATHY MONTEAGUDO!!!!!! my friend na kahit walang kwenta sinasabi ko napapatawa ko..kahit anong tumbling ang gawin ko, pinapalakpakan ako. isang kaibigan na kahit na anong mangyari, buraot na sya sa buhay nya willing pa rin pakinggan at alalahanin ang pagkaburaot ko.
hmmm kaya sa mga taong hindi kayang tanggapin kung anuman si katt...well, sorry mah friend, u don't deserve her. she deserves someone na hindi sya itatali sa isang banko simply because gusto lang nya. isang taong hindi sya haharangan sa daan sa twing may sale sa roxie, sa oakley, sa crocs o kahit saan pa! isang tao na willing syang samahan para bumili ng havaianas o kahit yung mariveles tshirt man lang! isang taong willing suportahan ang pangarap ni Katt na maging artista kahit alam nyang walang talent si Katt haha..in short, isang taong magiging supporter nya sa kahit na anong laban! how i wish Katt, i could find someone who would be just like that for you..lols..kung pwede ko nga lang irecommend sayo si ET kaso lang may gelpren na rin ata si gwapo eh! hehehe...ay naku, i told you mas madali nga yata i-update ang SSS (sex..sex..sex) dito kasi hi-tech na, e ang PAGIBIG ba automated na rin? haha. konting ingat lang baka Phil Health kabagsakan mo..mahal ang maternity package, isipin mo! wahahah...
to end this...gusto ko lang sabihin na Katt...although hindi ka naappreciate ng ibang tao andito kami ni Fernando Poe Jose na willing mainvolve sa buhay mo kahit na ayaw mo na syang iinvolve pa sa drama ng life mo...kasi naman si FPJ super affected parang gusto ka na lang nya pakasalan wag lang masayang ang effort mo hahahaha...sabi nga ng asawa ko tayo na lang daw kaya magpakasal para wala lng sakit ng ulo? pero alam mo naman di ako 2-timer maliban na lang kung hiwalayan nya ko at ipalit nya si rubio hahahah..
dream on my friend...ipagpatuloy ang nasimulan..wag hayaan ang isang hump ay magpahinto sayong daraanan..kasi kahit mala-dugong ang hump na yan kaya natin yan sagasaan..remember, mahusay akong magdrive sa highway! walang tingin tingin sa side mirror, walang palitan ng kambyo, kaliwa't kanan lang! naalala ko tuloy, buti na lang yun dog mabilis tatakbo kung hindi...ay sus!!! heheheeh
all the best my friend!!!! i am not saying time is running out pero di mo naman gugustuhing mag-keloid yang...(tuuuuttt) mo diba? so go and find someone new (haha, bad!). i know it's gonna be hard for you. pero hindi naman ito ang unang pagkadapa mo, hindi rin ito ang unang magpapasugat sayo. aanuhin mo ang isang tao kung di naman makasakay sa agos ng buhay mo..lunurin na lang kaya natin sya sa baha ng Ondoy para malaman nya ang kaibahan ng mababaw sa malalim at importante sa walang wenta? lols..galit ako? ishlayt..cause he's sooooo....F-ing jerk!!! ass#%#@#!! hahaha
i know kaya mo toh, sabi ni Mc Do! haha
(pahabol: namfotang explorer oo!!! kalain mo muntik idelete tong entry ko buti na lang si darna ako! nyahahaha..napasigaw talaga ko nung nawala sya screen ko hahahahaa)
It is funny how some people sometimes think about shoes. Ako feeling ko friends ko sila. Everyday sinisilip ko sila at kinakamusta! Sa maniwala kayo’t sa hindi, mahilig ako sa shoes, particularly pumps! Siguro kung isasama ko yun mga pinamigay o tinapon ko ng sapatos, umabot na ko sa 50? Oi, marami na yun ah! Dalawa lang naman ang paa ko kaya para sakin marami na yun 50 pares ng sapatos bwehehe....sa bahay nga namin may sarili na kong shoe rack kasi nga para daw akong si Imelda sabi ni Luwi (pinsan)..lols
Pangarap ko pa nga makabili ng Manolo Blahnik o kaya Christian Louboutin eh. Masama bang mangarap? May paa naman ako ah! Hehehe..
Pero mashadong mahal para sakin ang mga sapatos na yan. Besides, di ko naman siguradong magagamit ko sya ng araw-araw, meaning hindi praktikal pagkagastusan. Kadalasan kasi sa mga designer items, pang-malakasan lang hehehe. The most expensive shoe that I have ever bought in my life, so far, ay ang knee-high, leather boots na binili ko pa sa Turkey, to the tune of $300 US tapos sumunod yun doll shoes kong Burberry na $250 US. Masaya naman ako sa mga shoes ko pero aaminin ko kahit mahal sila, nagmumuka silang mura pagsuot ko na hahahah at eto pa, di sila ganun ka-komportable gamitin. Mahirap kaya magboots habang paroon at parito ka sa opisina. Mahirap din isuot yun uber-flat na doll shoes kung sa mainit na kalsada ka naglalakad..lols..in short, sila yun mga pang-once in a while lang na gamit for me.
Teka bakit ko ba naisip ang shoes? Parang nakukumpara ko kasi ang PAGHAHANAP NG SAPATOS sa PAGHAHANAP NG MAKAKASAMA SA BUHAY. Pag naghahanap tayo ng sapatos, eto kadalasan ang mga guidelines natin:
- Kumportable sa paa
- Di mashadong kamahalan
- Pwedeng pang-malakasan
- Syempre, yung sakto sa paa mo
Sa paghahanap ng makakasama sa buhay, para ka lang namimili ng sapatos. Gusto natin yun sakto satin pero minsan naglalagay tayo ng allowance para sa ‘paglaki’ pa ng paa natin, hehe. It only means na lagi tayong open for adjustments.
Kung ang sapatos na nabili mo ay marupok hindi sya magtatagal sayo. Kung ang sapatos na nabili mo ay sakto nga sayo at kumportable ka nung una pero paglipas ng panahon ay pinapasakit na ang paa mo, siguro ibig sabihin nun kelangan mo na rin syang palitan diba? May mga sapatos na kahit sira na, kahit butas na yun swelas, willing pa rin tayong i-restore, i-repair ng paulit-ulit sa kadahilanang mahalaga satin yun sapatos. Or sometimes sa kadahilanang wala ka na kasing ibang magagamit na sapatos.
Pero come to think of it, do we have to settle for something less when we know that we deserve something more?
Sa paghahanap ng makakasama sa buhay, pinagkaiba lang nya sa pagkakaron ng sapatos, ay hindi mo pwedeng basta itapon si ‘LUCKY HOME PARTNER’ dahil di ka na kumportable sa kanya. Sa isang relationship kelangan marunong kang mag-compromise, magtiis kung kinakailangan at mag-work out ng bonggang-bongga para maging malakas ka sa mga challenges na darating sa inyong dalawa. Otherwise, wag kang makipagrelasyon kung hindi mo naman kaya!
Tulad din ng isang sapatos, kung alam mong wala ng pagasa, pagpipilitan mo pa ba? Kung alam mong sanay ka sa rubber shoes, pipilitin mo bang mag-heels? Kung gusto mo pala mag-tsinelas lang, magpapanggap ka bang masaya ka sa pagsasapatos mo?
Eh pero pano kung masakit lang sa una yung sapatos kasi bago, di ka ba willing mag-adjust para sa kanya? Am sure sya rin nag-a-adjust para sayo, siguro ilang bwan syang nasa kahon at papel lang ang nakasuksuk sa kanya, ngayon may isang luya este paa ng namamahay sa pagka-‘sapatos’ nya...lols
I wrote an entry last December for my anniversary special (lol). Naalala ko tong sinulat ko kasi parang related. Nung matagpuan ko ang Fernando Poe Jose ng buhay ko, hindi mashadong OK ang simula. Mashadong emotional at ma-action ang pangyayari pero later on, napagtanto ko na hindi lahat ng nagsisimula sa SAKIT ay mauuwi rin sa SAKIT pwede rin palang maging happy ending ang lahat..nasa pag-aalaga mo lang ng sapatos este ng relationship mo..hehe
Before I end this entry, nananawagan ako sa mga may mabubuting puso, umaayaw na sakin si Aldo, baka gusto nyo ko regaluhan, size 37 ako...hahaha..ge na magpapasko naman ah! Hmf!
